هیچ گاه

به ندرت

گاهی

اغلب

همیشه

من سعی می کنم دلایل بروز ابهام و گیجی را پیش بینی کرده و با آن برخورد کنم
وقتی یادداشت، گزارش، نامه یا هر سند دیگری را می نویسم برای اینکه مطمئن شوم پیام من درک شده است، تمامی اطلاعات زمینه ای و جزییات مورد نیاز را قید می کنم
وقتی متوجه چیزی نمی شوم، آنرا ابراز نکرده و سعی می کنم بعدها خودم آنرا بفهمم
گاهی واقعا تعجب می کنم که چرا دیگران منظور مرا نمی فهمند
من می توانم آنچه در ذهنم است، بدون نگرانی از اینکه دیگران چه برداشتی خواهند کرد، بیان کنم. فرض من بر این است که ما بعدها می توانیم مسایل را حل کنیم
وقتی کسی با من صحبت می کند، سعی می کنم نقطه نظر و دیدگاه او را بفهمم
من از پست الکترونیک برای انتقال مسایل پیچیده استفاده می کنم چرا که این روش بسیار سریع و اثربخش است
وقتی یادداشت، گزارش، نامه یا هر سند دیگری را می نویسنم، در پایان آنرا سریع مرور می کنم تا اشتباه تایپی، نگارشی و ... نداشته باشد، سپس آنرا ارسال می کنم
وقتی با کسی صحبت می کنم به زبان بدن او (body language) نیز توجه می کنم
برای بیان منظور خود از نمودارها و جداول استفاده می کنم
قبل از اینکه ارتباطی را برقرار کنم، درباره اینکه فرد مقابل چه چیزی را نیاز است بداند و چگونه به بهترین شکل می توانم موضوع را منتقل کنم، فکر می کنم
وقتی کسب با من صحبت می کند من به جوابی که به او خواهم داد در حین صحبت او فکر می کنم تا مطمئن شوم منظورم را به درستی منتقل خواهم کرد
قبل از اینکه پیامی را ارسال کنم به اینکه بهترین شکل ارسال آن چیست، فکر می کنم (تلفن، یادداشت، حضوری و ...)
من به دیگران کمک می کنم تا منظور اصلی من از حرفی را که می زنم به خوبی درک کنند. این کار باعث کاهش سوءتفاهم می شود
زمانی که برای ارتباطاتم برنامه ریزی می کنم، به تفاوتها و محدودیتهای فرهنگی هم توجه دارم